Oracle Grid Infrastructure ile Single Instance (Standalone) 12c R1 Veritabanı Kurulumu

Oracle12c

Bu makalemizde Oracle Grid Infrastructure ile Single Instance (Standalone) Veritabanı Kurulumunu inceleyeceğiz. Kurulum Oracle Enterprise Linux 6.4 üzerine Oracle Database 12c R1 (12.1.0.1.0) kullanılarak yapılmıştır. Aşağıdaki kurulum parametrelerinin doğruluğu ya da güncelliği “Oracle Tahiti” sitesinden kontrol edilmelidir. Bu makale hazırlandıktan sonra kurulum parametrelerinde bir güncelleme yada değişiklik olmuş olabilir.

  1. İşletim Sistemimizi “Oracle Enterprise Linux 6.x Kurulumu” makalemizde anlatıldığı gibi kuruyoruz.
  2. Sunucumuz internete çıkıyor ise Oracle veritabanı kurulumu için gerekli olan ön gereksinimler paketini kurabilir ve gerekli paketlerle ayarların otomatik şekilde yapılanmasını sağlayabiliriz. Eğer içimiz rahat etmezse aşağıdaki adımları da izleyerek ayarları kontrol edebiliriz. Yada kendimiz elle yapılandırabiliriz.
  3. Otomatik paketlerin ve ayarların kurulumu için aşağıdaki komutu “root” kullanıcı ile çalıştırıyoruz. Oracle kurulumuna başlamadan önce sunucumuz internete çıkıyorsa öncelikle işletim sistemi güncellememizi yapabiliriz. Eğer internete çıkmıyorsa veya herhangi bir güncelleme yapmayacaksak bu adımı atlayabiliriz. Bu işlem zorunlu bir Oracle gereksinimi değildir.  Ağ ortamımızda bir “proxy” sunucu aracılığı ile internete çıkılıyorsa “Linux İşletim Sistemlerinde Yum Repository için Proxy Yapılandırması” ve “Oracle Enterprise Linux İşletim Sistemlerinde Public Yum Repository Yapılandırması” yazılarımızı inceleyebilirsiniz.
    -- İşletim sistemimizi güncellemek için aşağıdaki komutu çalıştırabiliriz.
    
    # yum -y update
    
    -- Oracle 12c versiyonumuz için öngereksinim paketimizi kuruyoruz.
    
    # yum -y install oracle-rdbms-server-12cR1-preinstall
  4. Ayarlarımızı elle kendimiz yapmak için aşağıdaki adımları izlememiz gerekiyor.
  • Kernel Parametre dosyasında gerekli düzenlemeyi yapıyoruz.
# vim /etc/sysctl.conf

-- Dosyasına aşağıdaki parametreleri giriyoruz.

# Oracle Database Kernel Parameters
fs.file-max = 6815744
kernel.sem = 250 32000 100 128
kernel.shmmni = 4096
kernel.shmall = 1073741824
kernel.shmmax = 4398046511104
net.core.rmem_default = 262144
net.core.rmem_max = 4194304
net.core.wmem_default = 262144
net.core.wmem_max = 1048576
fs.aio-max-nr = 1048576
net.ipv4.ip_local_port_range = 9000 65500

-- Bu parametreleri girdikten sonra değişikliklerin uygulanabilmesi için

# /sbin/sysctl -p

komutunu çalıştırıyoruz.
  •  Limitlerin belirlendiği dosyada gerekli düzenlemeyi yapıyoruz.
# vim /etc/security/limits.conf

-- Dosyasına aşağıdaki parametreleri giriyoruz.

# Oracle Database Limit Parameters
oracle   soft   nofile    1024
oracle   hard   nofile    65536
oracle   soft   nproc    2047
oracle   hard   nproc    16384
oracle   soft   stack    10240
oracle   hard   stack    32768
  • Veritabanı kurulumu için gereken paket grupları ve paketleri kuruyoruz. Sistemimizde mevcut olan paketler varsa kurma isteğimizde “Nothing to do” uyarısı alacağız. Bu uyarıyı alıyorsak paket zaten sistemimizde kurulu demektedir. Bir çok paketin mevcut olduğunu söyleyecek ve olmayan bir kaç paketi sisteme kuracaktır.
-- Sunucumuz İnternete çıkıyorsa paketleri direk "yum install"
komutu ile kurabiliriz.

yum -y install binutils
yum -y install compat-libcap1
yum -y install compat-libstdc++-33
yum -y install compat-libstdc++-33.i686
yum -y install gcc
yum -y install gcc-c++
yum -y install glibc
yum -y install glibc.i686
yum -y install glibc-devel
yum -y install glibc-devel.i686
yum -y install ksh
yum -y install libgcc
yum -y install libgcc.i686
yum -y install libstdc++
yum -y install libstdc++.i686
yum -y install libstdc++-devel
yum -y install libstdc++-devel.i686
yum -y install libaio
yum -y install libaio.i686
yum -y install libaio-devel
yum -y install libaio-devel.i686
yum -y install libXext
yum -y install libXext.i686
yum -y install libXtst
yum -y install libXtst.i686
yum -y install libX11
yum -y install libX11.i686
yum -y install libXau
yum -y install libXau.i686
yum -y install libxcb
yum -y install libxcb.i686
yum -y install libXi
yum -y install libXi.i686
yum -y install make
yum -y install sysstat
yum -y install unixODBC
yum -y install unixODBC-devel

-- Sunucumuz internete çıkmıyorsa paketlerin kurulması için
sunucumuzdaki Kurulum DVD'sini takarak paketleri kuruyoruz.

-- Oracle Linux 6 DVD

# cd /media/cdrom/Server/Packages

rpm -Uvh binutils
rpm -Uvh compat-libcap1
rpm -Uvh compat-libstdc++-33
rpm -Uvh compat-libstdc++-33.i686
rpm -Uvh gcc
rpm -Uvh gcc-c++
rpm -Uvh glibc
rpm -Uvh glibc.i686
rpm -Uvh glibc-devel
rpm -Uvh glibc-devel.i686
rpm -Uvh ksh
rpm -Uvh libgcc
rpm -Uvh libgcc.i686
rpm -Uvh libstdc++
rpm -Uvh libstdc++.i686
rpm -Uvh libstdc++-devel
rpm -Uvh libstdc++-devel.i686
rpm -Uvh libaio
rpm -Uvh libaio.i686
rpm -Uvh libaio-devel
rpm -Uvh libaio-devel.i686
rpm -Uvh libXext
rpm -Uvh libXext.i686
rpm -Uvh libXtst
rpm -Uvh libXtst.i686
rpm -Uvh libX11
rpm -Uvh libX11.i686
rpm -Uvh libXau
rpm -Uvh libXau.i686
rpm -Uvh libxcb
rpm -Uvh libxcb.i686
rpm -Uvh libXi
rpm -Uvh libXi.i686
rpm -Uvh make
rpm -Uvh sysstat
rpm -Uvh unixODBC
rpm -Uvh unixODBC-devel

# cd /
# eject
  • Oracle için kullanıcıları ve kullanıcı gruplarını yaratıyoruz.
# groupadd -g 501 oinstall
# groupadd -g 502 dba
# groupadd -g 503 oper
# groupadd -g 504 asmadmin
# groupadd -g 506 asmdba
# groupadd -g 505 asmoper

# useradd -u 502 -g oinstall -G dba,asmdba,oper oracle
# passwd oracle

-- Burada database, asm vb. için ayrı ayrı kullanıcılar yarattık
eğer her iş için kullanıcı ve grupları ayırmayacaksak sadece
oinstall ve dba grubu yaratarakta devam edebiliriz. Bu bizim sistem
politikamıza göre değişebilir.

Oracle öngereksinim paketi kullanmadan elle kurulum yapmak için gerekli işlemlerin neler olduğunu ve yapmamız gereken ayarları inceledik. Şimdi sistemimizde diğer ayarların yapılmasına geçelim. Oracle Enterprise Linux 6.4 kurulumunda Oracle öngereksinim paketi otomatik olarak kurulu geliyor bu paketle birlikte gerekli olan parametre ayarları, kullanıcı grupları ve kullanıcılar otomatik olarak ayarlanmış ve yaratılmış olarak geliyor.

5. Oracle Kullanıcısı için parola belirliyoruz.

# passwd oracle
Changing password for user oracle.
New password: 
Retype new password: 
passwd: all authentication tokens updated successfully.

6. Yerel isim çözümleme dosyasına sunucumuzun adresini ve ismini giriyoruz.

# vim /etc/hosts

<IP-address>  <fully-qualified-machine-name>  <machine-name>

Örnek;
127.0.0.1               localhost.localdomain           localhost
192.168.2.122           koraykey-db2.localdomain        koraykey-db2

Bununla beraber kurulum eğer NTP servisi kullanıyorsak onuda ayarlamamızda fayda olacaktır. Kurulum aşamasında onunla ilgili ayarlar yapılmadığında hata verebiliyor.

# vim /etc/sysconfig/ntpd
-- Dosyasında bulunan parametre aşağıdaki gibi düzenlenmelidir.

OPTIONS="-x -u ntp:ntp -p /var/run/ntpd.pid"

-- Ardından da servis yeniden başlatılmalıdır. 
Bu ayar cluster ortamlarında zaman senkronizasyonu bozulduğunda
zamanı geri ya da ileri almak yerine bekletecektir.
Bu şekilde senkronizasyonun bozulmasını engelleyecektir.

# service ntpd restart

Yine kurulum aşamasında veya yüksek miktarda “memory_target” parametresi atandığında “ORA-00845 : MEMORY_TARGET” hatası almaktayız bu sorunu engellemek için aşağıdaki “shmfs” parametresi ayarlanmalıdır. Bu dosyada yapılan değişiklikler bir sonraki yeniden başlatma sırasında geçerli olacaktır. Hemen devreye almak için aşağıdaki “mount” komutu çalıştırılmalıdır.

# vim /etc/fstab

-- Dosyasında tmpfs satırının altına aşağıdaki gibi bir satır eklenmelidir.
Burada belirtilen "size=16g" boyutu en az atayacağımız "memory_target"
parametresi kadar olmalıdır.

-- Örneğin "memory_target" parametremiz 16 GB olacaksa burada atayacağımız
değer aşağıdaki gibi olmalıdır. Fazla atanması sorun değildir. Önemli
olan "memory_target" değerinden düşük olmamasıdır.

shmfs                   /dev/shm                tmpfs   size=16g         0

-- Değişikliği hemen devreye almak için

# mount /dev/shm/

komutunu çalıştırıyoruz.

7. Eğer kurulum bitiminde “Secure Linux” ve “Firewall” özelliğini kapatmamışsak bunları kapatıyoruz.

# vim /etc/selinux/config

-- Dosyasında bulunan

SELINUX=disabled

-- Parametresini yukarıdaki gibi kapalı duruma getiriyoruz.

-- Firewall Servisini kapatmak için aşağıdaki komutları çalıştırıyoruz.

# service iptables stop
# chkconfig iptables off

8. Grafik arayüzden bu işlemi yapmak istiyorsak “Oracle Enterprise Linux 6.x Kurulumu” makalemizdeki 50, 51, 52 ve 53. adımları uyguluyoruz.

9. Oracle kurulumlarını yapabilmek, kurulum ve patch dosyalarımızı koyabilmek için gerekli olan dizinleri yaratıp hakları atıyoruz.

# mkdir -p /u01/app/oracle/12.1.0.1.0/grid
# mkdir -p /u01/app/oracle/product/12.1.0.1.0/db
# mkdir -p /u01/orainstall
# chown -R oracle:oinstall /u01
# chmod -R 775 /u01/

/u01/app/oracle/12.1.0.1.0/grid
Grid Infrastructure kurulum dizini.

/u01/app/oracle/product/12.1.0.1.0/db
Oracle Database kurulum dizini

/u01/orainstall
Oracle kurulum dosyalarını atacağımız dizin.

-- Dikkat etmemiz gereken önemli noktalardan biri Grid dizininin
/u01/app/oracle/ dediğimiz "Oracle Base" dizininden farklı bir
yerde olması. Aksi takdirde kurulum aşamasında uyarı verecektir.

-- Oracle 11.2.0.2.0 versiyonundan sonra ayrı bir dizine kurulum
yapılarak upgrade etme imkanı getirdi. Yani mevcut oracle dizinleri
haricinde bir dizine kurulum yapılarak mevcut dizinleri bozmadan
yükseltme imkanımız oluyor bu yüzden dizinler oluşturulurken
"/u01/app/oracle/product/12.1.0.1.0/db" gibi versiyon isimlerinide koydum
yeni bir versiyon çıktığında yükseltme işlemi yapılırken
"/u01/app/oracle/product/12.1.0.2.0/db" gibi dizin yaratarak mevcut
dizinlere dokunmadan upgrade işlemini yapabiliriz.

10. Oracle Veritabanı için değişkenlerimizi “.bash_profile” dosyamıza yazıyoruz.

-- Oracle kullanıcısına geçiş yapıyoruz.

# su - oracle

$ vim /home/oracle/.bash_profile

-- Dosyasına aşağıdaki değişkenleri giriyoruz.

# Oracle bash_profile Environment Settings

TMP=/tmp; export TMP
TMPDIR=$TMP; export TMPDIR

ORACLE_HOSTNAME=koraykey-db2.localdomain; export ORACLE_HOSTNAME
ORACLE_UNQNAME=orcl; export ORACLE_UNQNAME
ORACLE_BASE=/u01/app/oracle; export ORACLE_BASE
GRID_HOME=/u01/app/oracle/12.1.0.1.0/grid; export GRID_HOME
DB_HOME=$ORACLE_BASE/product/12.1.0.1.0/db; export DB_HOME
ORACLE_HOME=$DB_HOME; export ORACLE_HOME
ORACLE_SID=orcl; export ORACLE_SID
ORACLE_HOME_LISTNER=$ORACLE_HOME export ORACLE_HOME_LISTNER
ORACLE_TERM=xterm; export ORACLE_TERM
BASE_PATH=/usr/sbin:$PATH; export BASE_PATH
PATH=$ORACLE_HOME/bin:$BASE_PATH; export PATH

LD_LIBRARY_PATH=$ORACLE_HOME/lib:/lib:/usr/lib; export LD_LIBRARY_PATH
CLASSPATH=$ORACLE_HOME/JRE:$ORACLE_HOME/jlib:$ORACLE_HOME/rdbms/jlib; export CLASSPATH

if [ $USER = "oracle" ]; then
  if [ $SHELL = "/bin/ksh" ]; then
    ulimit -p 16384
    ulimit -n 65536
  else
    ulimit -u 16384 -n 65536
  fi
fi

alias grid_env='. /home/oracle/.grid'
alias db_env='. /home/oracle/.db'

-- Daha sonra grid ve db değişkenleri arasında geçiş yapabilmek için 
".grid" ve ".db" profil dosyalarımızı oluşturuyoruz.

$ vim /home/oracle/.grid

-- Dosyasına aşağıdaki değişkenleri giriyoruz.

# Oracle "grid" Environment Settings

ORACLE_SID=+ASM; export ORACLE_SID
ORACLE_HOME=$GRID_HOME; export ORACLE_HOME
PATH=$ORACLE_HOME/bin:$BASE_PATH; export PATH

LD_LIBRARY_PATH=$ORACLE_HOME/lib:/lib:/usr/lib; export LD_LIBRARY_PATH
CLASSPATH=$ORACLE_HOME/JRE:$ORACLE_HOME/jlib:$ORACLE_HOME/rdbms/jlib; export CLASSPATH

$ vim /home/oracle/.db

-- Dosyasına aşağıdaki değişkenleri giriyoruz.

# Oracle "db" Environment Settings

ORACLE_SID=orcl; export ORACLE_SID
ORACLE_HOME=$DB_HOME; export ORACLE_HOME
PATH=$ORACLE_HOME/bin:$BASE_PATH; export PATH

LD_LIBRARY_PATH=$ORACLE_HOME/lib:/lib:/usr/lib; export LD_LIBRARY_PATH
CLASSPATH=$ORACLE_HOME/JRE:$ORACLE_HOME/jlib:$ORACLE_HOME/rdbms/jlib; export CLASSPATH

11. Şimdi ASM için atayacağımız disklerimizi yapılandıracağız. ASM ortamına atayacağımız diskleri iki yöntem ile yapılandırabiliriz. “Oracle ASM Library” dediğimiz Oracle tarafında sağlanan araç ile ya da elle “UDEV” dediğimiz Linux yapılandırması ile “UDEV” ile yapılandırma “Oracle ASM Library” göre daha zor ve karmaşıktır. Bununla ilgili yapılandırmayı ileride bir makale ile anlatmaya çalışacağım. Bu makalemizde “Oracle ASM Library” kullanarak disklerimizi ASM için yapılandırıp damgalayacağız. ASM için oluşturacağımız disk grubundaki diskler birebir aynı boyutta olmalıdır. Ayrıca disklerimiz kesinlikle formatlanmamış ve kullanılmamış olmalıdır. Aşağıdaki işlemlerin tamamını “root” kullanıcısı ile yapıyoruz.

12. Aşağıdaki komut ile sistemimizdeki diskleri listeliyoruz.

# ll /dev/sd*
brw-rw---- 1 root disk 8,  0 Mar 10 21:25 /dev/sda
brw-rw---- 1 root disk 8,  1 Mar 10 21:25 /dev/sda1
brw-rw---- 1 root disk 8,  2 Mar 10 21:25 /dev/sda2
brw-rw---- 1 root disk 8, 16 Mar 10 21:25 /dev/sdb
brw-rw---- 1 root disk 8, 32 Mar 10 21:25 /dev/sdc

-- Sistem disklerimiz aşağıdaki gibi,
brw-rw---- 1 root disk 8,  0 Mar 10 21:25 /dev/sda
brw-rw---- 1 root disk 8,  1 Mar 10 21:25 /dev/sda1
brw-rw---- 1 root disk 8,  2 Mar 10 21:25 /dev/sda2

-- ASM için kullanacağımız disklerimizse aşağıdaki gibidir.
brw-rw---- 1 root disk 8, 16 Mar 10 21:25 /dev/sdb
brw-rw---- 1 root disk 8, 32 Mar 10 21:25 /dev/sdc

13. Disklerin için partition table oluşturuyoruz.

# fdisk /dev/sdb

WARNING: DOS-compatible mode is deprecated. It's strongly recommended to
         switch off the mode (command 'c') and change display units to
         sectors (command 'u').

Command (m for help): n
Command action
   e   extended
   p   primary partition (1-4)
p
Partition number (1-4): 1
First cylinder (1-1305, default 1): 
Using default value 1
Last cylinder, +cylinders or +size{K,M,G} (1-1305, default 1305): 
Using default value 1305

Command (m for help): w
The partition table has been altered!

Calling ioctl() to re-read partition table.
Syncing disks.

1. soruda "n" seçeneğini veriyoruz.
2. soruda türünü soruyor “p” seçeneğini veriyoruz primary olarak
oluşturuyoruz.
3. soruda enter diyerek default seçeneği veriyoruz.
Dördüncü ve Beşinci soruları enter diyerek default seçeneğinde bırakıyoruz.

-- Aynı işlemi diğer diskimiz içinde yapıyoruz.

# fdisk /dev/sdc

WARNING: DOS-compatible mode is deprecated. It's strongly recommended to
         switch off the mode (command 'c') and change display units to
         sectors (command 'u').

Command (m for help): n
Command action
   e   extended
   p   primary partition (1-4)
p
Partition number (1-4): 1
First cylinder (1-1305, default 1): 
Using default value 1
Last cylinder, +cylinders or +size{K,M,G} (1-1305, default 1305): 
Using default value 1305

Command (m for help): w
The partition table has been altered!

Calling ioctl() to re-read partition table.
Syncing disks.

-- Artık disklerimiz hazır.

# ll /dev/sd*
brw-rw---- 1 root disk 8, 16 Mar 10 23:00 /dev/sdb
brw-rw---- 1 root disk 8, 17 Mar 10 23:00 /dev/sdb1
brw-rw---- 1 root disk 8, 32 Mar 10 23:03 /dev/sdc
brw-rw---- 1 root disk 8, 33 Mar 10 23:03 /dev/sdc1

-- Komutunu çalıştırdığımızda  sdb1 ve sdc1 olarak disklerimizin oluştuğunu
görüyoruz.

14. Artık “Oracle ASM Library” ile disklerimizi ASM için damgalayabiliriz.

-- Öncelikle ASM Library için yetkilendirme ve yapılandırma ayarımızı
yapıyoruz.

# oracleasm configure -I
Configuring the Oracle ASM library driver.

This will configure the on-boot properties of the Oracle ASM library
driver.  The following questions will determine whether the driver is
loaded on boot and what permissions it will have.  The current values
will be shown in brackets ('[]').  Hitting <ENTER> without typing an
answer will keep that current value.  Ctrl-C will abort.

Default user to own the driver interface []: oracle
Default group to own the driver interface []: dba
Start Oracle ASM library driver on boot (y/n) [n]: y
Scan for Oracle ASM disks on boot (y/n) [y]: y

The next two configuration options take substrings to match device names.
The substring "sd" (without the quotes), for example, matches "sda", "sdb",
etc.  You may enter more than one substring pattern, separated by spaces.
The special string "none" (again, without the quotes) will clear the value.

Device order to scan for ASM disks []: 
Devices to exclude from scanning []: 
Use device logical block size for ASM (y/n) [n]: y
Writing Oracle ASM library driver configuration: done

-- Şimdi Oracle ASM Kernel modülünü aktif edelim.

# oracleasm init
Creating /dev/oracleasm mount point: /dev/oracleasm
Loading module "oracleasm": oracleasm
Configuring "oracleasm" to use device logical block size 
Mounting ASMlib driver filesystem: /dev/oracleasm

-- Bu işlemlerden sonra artık ASM için disklerimizi oluşturup
damgalayabiliriz.

# oracleasm createdisk data1 /dev/sdb1
Writing disk header: done
Instantiating disk: done

# oracleasm createdisk fra1 /dev/sdc1
Writing disk header: done
Instantiating disk: done

-- Oluşturduğumuz disklerimizi listelemek için

# ll /dev/oracleasm/disks/
total 0
brw-rw---- 1 oracle dba 8, 17 Mar 10 23:11 DATA1
brw-rw---- 1 oracle dba 8, 33 Mar 10 23:12 FRA1

veya

# oracleasm listdisks
DATA1
FRA1

-- Yukarıda görüldüğü gibi "DATA" ve "FRA" adında 2 diskimiz oluşmuş ve
ASM için damgalanmış durumda.

-- Kurulum öncesi sistemimizi yeniden başlatıyoruz.

# shutdown -r now

15. Kuruluma geçebilmemiz için ftp yada başka bir yöntem ile kurulum dosyalarımızı oluşturduğumuz “/u01/orainstall/” dizini altına atıyoruz. Eğer sunucumuzda ftp server özelliği aktif edilmemişse “Linux İşletim Sistemlerinde HTTP ve FTP Server Yapılandırması” makalemizden faydalanarak gerekli ayarları yapabiliriz.

16.Oracle kullanıcısı ile kopyalama işlemimiz bittiğinde kurulum dosyalarımızı kontrol ediyoruz.

$ cd /u01/orainstall/
$ ls
V38500-01_1of2.zip  V38500-01_2of2.zip  V38501-01_1of2.zip  V38501-01_2of2.zip

-- Dosyalar üzerinde gerekli hakları veriyoruz.

$ cd /u01/orainstall/
$ chmod 777 *

17. Oracle Grid Infrastructure ve Oracle Database kurulumları için ilk 3 .zip dosyasına ihtiyacımız var. Bu kurulum dosyalarımızı OTN veya MOS hesaplarımız ile indirebiliriz. Eğer son versiyon kurulumu yapabilmek istiyorsak (11.2.0.3.0 gibi) MOS dediğimiz Oracle Support üyeliğimizin olması gerekmektedir. Eğer buna sahip değilsek o zaman OTN hesabımız ile çıkmış olan ilk versiyonu (11.2.0.1.0 gibi) indirebiliriz. Şimdi bu sıkıştırılmış dosyalarımızı oracle kullanıcısı ile sırasıyla açıyoruz.

$ unzip V38500-01_1of2.zip
$ unzip V38500-01_2of2.zip
$ unzip V38501-01_1of2.zip
$ unzip V38501-01_2of2.zip

17. Ayıklama işlemi tamamlandığında yer kaplamaması için istersek .zip dosyalarını temizleyebiliriz.

$ rm -f V385*

-- Aşağıdaki komut ile "database" ve "grid" kurulum dizinlerimizi
görebiliriz.

$ ls
database  grid

18. Kurulum sunucu üzerinde değilde uzaktan kendi bilgisayarmızda yapılacaksa ekranı export edebiliriz. Bunun için “Xmanager” vb. emülatör yazılımları kullanılabilir. Bu yazılımı bilgisayarımıza kurduğumuzda “Xmanager – Passive” programını çalıştırmalıyız. Görev çubuğunda yazılım çalışacak ve export ettiğimiz ekranı kendi bilgisayarımızdan yönetebileceğiz. Bununla beraber “VNC Server” aracılığı ile de sunucuya bağlanabilir ve kurulumu direk sunucu üzerinden yapabiliriz. Bunun için “Linux İşletim Sistemlerinde VNC Server Yapılandırması” makalemizden yararlanabilirsiniz. Önerilen kurulumu VNC Server veya sunucu üzerinden yapmanız çünkü kurulum aşamasında network vb. kesintide kurulumunuz yarım kalabilir.

-- Öncelikle Xmanager vb. Emülatör programını bilgisayarımızda 
çalıştırmalıyız.Ardından aşağıdaki komut ile görüntüyü export
etmeliyiz.

$ DISPLAY=<machine-name>:0.0; export DISPLAY

Örnek;
$ DISPLAY=192.168.2.83:0.0; export DISPLAY

Test için;
$ xclock

-- Yazdığımızda ekranımızda bir saat yazılımının çalıştığını görmeliyiz.
Eğer açılmıyorsa ayarlarda bir sorun var demektir. Firewall vb.
ayarlarımızı kontrol etmeliyiz.

19. Bu işlemlerin tamamı bittiğinde kuruluma geçebiliriz. Öncelikle “Oracle Grid Infrastructure” yazılımının kurulumuna başlıyoruz.

-- Oracle kullanıcısı ile sistemimize bağlıyken

$ cd
$ . .grid

$ cd /u01/orainstall/grid/
$ ./runInstaller

uygulamasını çalıştırıyoruz.

20. Açılan karşılama ekranında güncellemeler için bizden “Oracle Support MOS” hesabını istiyor bu adımı “Skip software updates” seçeneğini seçerek “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install

DB12c_Install_1

21. Kurulumumuzu “Standalone” olarak yapacağımız için “Install and Configure Oracle Grid Infrastructure for a Standalone Server” seçeneğini seçerek “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_2

22. Dil seçeneğimizi varsayılan olarak “English” olarak seçili bırakıyoruz ve “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_3

23. Daha önce oluşturduğumuz ASM Disklerimizi burada kullanıma sunuyoruz. “Disk Group Name” olarak DATA yazıyoruz ve “Redundancy” olarak “External” seçiyoruz ve “Next” düğmesine tıklıyoruz. Buradaki seçenekleri açıklayacak olursak.

External  : Yedeği yoktur.Ancak en performanslı moddur. Genelde hardware mirror varsa kullanılır ve varsayılan seçenektir. Burada şöyle düşünebiliriz. Bir veri depolama (storage) ünitemiz var ve oradan sunucumuza disk atanıyor ve mirror orada veri depolama ünitesi katmanında yapıldığı için bizim ayrıca oracle asm tarafında bir mirror oluşturmamıza gerek kalmıyor.

Normal  : ASM’nin 2 yönlü mirroring yaptığı konfigürasyondur. Bu durumda veri tutarlılığı artar ancak disk alanından taviz verilir.

High  : ASM’nin 3 yönlü mirroring yaptığı konfigürasyondur. Bu durumda veri tutarlılığı artar ancak disk alanından taviz verilir. Daha fazla veri sağlamlığı tesis edilmektedir.

DB12c_Install_4

24. Asm Library altında oluşan disklerin yolunu sisteme tanıtıyoruz “Change Discovery Path” düğmesine tıklayarak açılan pencerede disklerin yolu olan “/dev/oracleasm/disks” yolunu yazıyoruz.

DB12c_Install_5

25. Sistemimizdeki Oracle ASM damgalı üye diskleri artık “Candidate Disks” seçeneği seçiliyken görebiliyoruz. “DATA” disk grubunu yapılandırdığımız için aşağıdaki alandan “DATA1” yazılı diskimizi seçiyoruz. ASM “Allocation Units” konusundan bahsedecek olursak eğer bunları veritabanı instance’ının blokları veya extent’leri olarak düşünebilirsiniz. Amaçları bu miktar kadar alanın tahsis edilerek ilerlenmesini göstermektir. Disk grupları yaratılırken tanımlanabilirler ve varsayılan olarak 1 MB olurlar. 11g ile birlikte bu miktar da değişebilmektedir ve 2, 4, 8, 16, 32 ve en fazla 64 MB olarak yeniden tanımlanabilmektedirler. Aynı db_block_size’da olduğu gibi düşük olursa daha hızlı cache’lenecek ve büyük olursa da arka arkaya okuma yapıldığı zaman daha efektif olacaktır. VLDB (Very Large Database) tipi veri ambarlarında yüksek AU kullanmak faydalı olacaktır. AU’nun miktarını disk grup yaratılırken gösterebiliyoruz ancak sonradan değiştiremiyoruz. ASM “Files” ise AU’lardan oluşan extent’lerdir. Dosya adları + ile başlarlar ve ASM instance’ı tarafından yönetilirler. Dosya isimleri genelde değişken sayılardan oluşmaktadır ancak bu dosya isimlerine (örneğin bir datafile) alias verme şansımız bulunmaktadır. Bu dosya isimleri benzersizdir ve hiçbir zaman başka bir datafile ismi ile çakışmaz. Bu da yine ASM’nin bize sağladığı faydalardan yalnızca bir tanesidir. ASM’nin yönettiği dosyalar disk’ler üzerinde SAME metodolojisi ile tutulmaktadır (Stripe-And-Mirror Everything). ASM dosyalarından kastımız nedir? Datafile, kontrol dosyası, redolog dosyası, RMAN yedekleri gibi. Burası önemli, 11g Release 2′ye kadar ASM, OCR dosyaları, cluster-voting disk, alert log dosyaları, trace dosyaları ve Oracle binary’leri gibi dosyaları desteklemiyordu ancak 11gR2 bu kısıtı ortadan kaldırarak, bu tipte dosyaların da ASM tarafından desteklenmesini sağladı. 11gR2 ve sonrasını tercih etmek ve kullanmak için yine çok ufak ama büyük bir neden. Yazımın başında belirttiğim “Extent Map” ile ilgili de şunları ifade edebilirim. Extent map, ASM’nin yönettiği dosyaların disk üzerinde nerede olduğu bilgisine sahiptir. Tabii tabloların veya objelerin nerede olduğundan öte bu objelerin bulunduğu extent’lerin nerede durduğunun bilgisine sahiptir.

DB12c_Install_6

26. Oracle ASM kullanıcıları için bir parola belirliyoruz. Bu parolayı asla unutmamalıyız. Daha sonra veritabanı kurulum aşamasında bu parola ASM disk grubuna erişebilmek için gerekli olacaktır. Her iki kullanıcıya aynı parolayı atamak için “Use same passwords for these accounts” seçeneğini seçerek her iki kullanıcıya aynı parolayı atıyoruz.

DB12c_Install_7

27. Atamış olduğumuz parola eğer oracle önerilen parola politikasına uygun değilse aşağıdaki gibi uyarı veriyor. Burada “Yes” düğmesine tıklayarak devam ediyoruz.

DB12c_Install_8

28. Kurulumların hangi işletim sistemi grupları ile yapılacağını soruyor burada “oinstall” veya “dba” grupları seçilerek kurulum yapılabilir. Tek olması düşüncesiyle “dba” olarak seçiyoruz ve “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_9

29. Kurulum sihirbazı bu seçimlerinde standart dışı olduğunu söylüyor burada verdiği uyarıya ekranına “Yes” düğmesini tıklayarak devam ediyoruz.

DB12c_Install_10

30. Oracle grid kurulumunun yapılacağı dizinleri seçiyoruz. Dizinleri aşağıdaki ekran görüntüsündeki gibi seçiyoruz ve daha önce yarattığımız dizinlere kurulumun yapılmasını sağlıyoruz.

DB12c_Install_11

31. Oracle Inventory dizini nereye yaratacağı konusunda bilgi veriyor burada “Next” düğmesini tıklayarak devam ediyoruz.

DB12c_Install_12

32. Oracle 12c ile gelen yeni özelliklerden biride Grid kurulumunda “root” kullanıcısı ile çalıştırdığımız scriptleri otomatik çalıştırmasını ayarlayabiliyoruz. Bu aşamadan “root” kullanıcımızın parolasını girerek kurulum sonuna doğru scriptlerin otomatik çalışmasını sağlayabiliriz. Gerekli ayarları yaptıktan sonra “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_13

33. Kurulumumuzda herhangi bir sorun yoksa öngereksinimlerin tamamı uygunsa kurulum için özet bilgi ekranı karşımıza gelecektir. Kuruluma başlamak için “Install” düğmesini tıklıyoruz.

  DB12c_Install_14

34. Kurulum aşamalarını aşağıdaki ekrandan takip edebiliriz.

DB12c_Install_15

35. Kurulum sonuna doğru bizden “root” kullanıcısı ile çalıştıracağımız scriptler için bizden onay istiyor. Bunun için önceki adımda “root” kullanıcısının parolasını girerek yapılandırmıştık. Bu aşamada “Yes” düğmesine tıklayarak kuruluma devam ediyoruz. Scriptleri elle çalıştıracaksak ”root” kullanıcısı ile açılmış bir terminal penceresinden çalıştırmalıyız. Scriptleri çalıştırdığımızda aşağıdaki gibi çıktılar oluşacaktır. Scriptleri önce 1. üyede burada bittikten sonra 2. üyede çalıştıracağız. Aynı anda çalıştırdığımızda kurulumumuz hata verebilir. Gerekli script’leri çalıştırdıktan sonra “OK” düğmesine tıklayarak devam ediyoruz. Scriptlerin çalıştırılması aşamasında hata verirse ve yeniden kurma işlemi yapacaksak hatalı kurulumun temizlenmesiyle ilgili “Oracle Grid Infrastructure Kurulumunun Başarısız Olması Durumunda Sistemin Temizlenmesi” makalemizi inceleyebilirsiniz.

DB12c_Install_16

36. Scriptleri çalıştırdıktan sonra “Ok” düğmesine basarak kuruluma devam ediyoruz.

DB12c_Install_17

37.  Kurulum başarılı bir şekilde tamamlandıktan sonra “Close” düğmesine basarak kurulumu bitiriyoruz.

DB12c_Install_18

DB12c_Install_19

38. Kurulum sırasında “DATA” disk grubumuzu oluşturmuştuk. Şimdi “asmca” komutunu kullanarak “FRA” disk grubumuzu oluşturacağız.

-- Oracle kullanıcısı ile açılmış bir terminal ekranında daha önce oluşturmuş
olduğumuz "grid" değişken dosyamızı çalıştırıyoruz.

$ cd
$ . .grid

-- Ardından aşağıdaki komutu çalıştırarak "ASM Configuration Assistant" açıyoruz.

$ asmca

39. Açılan pencerede “Create” düğmesine tıklıyoruz ve aşağıdaki pencerede gösterildiği gibi ayarları yapıyoruz. Ardından “OK” düğmesine tıklayarak “FRA” diskimizi oluşturuyoruz.

DB12c_Install_20DB12c_Install_21

40. Disk grubumuzu başarılı bir şekilde oluşturduğumuzda aşağıdaki gibi uyarı alıyoruz.

DB12c_Install_22

41. Aşağıdaki ekranda görüldüğü gibi artık “DATA” ve “FRA” disk gruplarımız hazır durumdadır. Artık veritabanı kurulumumuzda bu disklerimizi atayabileceğiz.

DB12c_Install_23

42.ASM yapılandırma ekranından çıkmak için “Exit” düğmesine basıyoruz ardından gelen ekrandaki uyarıya “Yes” düğmesini tıklayarak çıkıyoruz.

DB12c_Install_24

43. Oracle Grid Infrastructure kurulumumuz tamamlandı artık veritabanı kurulumuna geçebiliriz. Daha önce sunucumuza koymuş olduğumuz kurulum dosyamızın bulunduğu dizine giderek kurulum scriptini çalıştırıyoruz.

$ cd
$ . .db

$ cd /u01/orainstall/database/
$ ./runInstaller

DB12c_Install_25

44. Bizden Oracle Support (MOS) hesabımızın e-posta adresimizi ve parolamızı istiyor. Bu adımda kutucuktaki işareti kaldırıyoruz ve “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_26

45. Kullanıcı adı ve Parola girmediğimiz için bizi uyarıyor “Yes” düğmesine tıklayarak kuruluma devam ediyoruz.

DB12c_Install_27

46. My Oracle Support aracılığı ile otomatik olarak güncelleme indirme ayarını yapmamızı istiyor bu adımda “Skip software updates” seçeneğini seçerek “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_28

47. Kurulum seçeneklerinde “Install database software only” seçeneğini seçerek devam ediyoruz. “Create and configure a database” seçeneği ile ilerlersek kurulum aşamasında veritabanıda oluşturabiliyoruz. Ancak biz veritabanımızı “Custom” olarak oluşturacağız.

DB12c_Install_29

48. Bu ekranda bir cluster ortamı kurmayacağımız için “Single Instance database installation” seçeneğini seçerek “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_30

49. Veritabanımızın kurulumunda varsayılan olarak “English” seçeneğini seçili bırakıyoruz ve “Next” düğmesine tıklayarak devam ediyoruz.

DB12c_Install_31

50. Lisans seçeneğimize göre kurulum yapacağımız opsiyonu seçiyoruz. Bu kurulumda “Enterprise Edition” seçeneğini seçiyoruz ve “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_32

51. Oracle Veritabanı yazılımını kuracağımız dizinleri aşağıdaki gibi yazıp ardından “Next” düğmesini tıklıyoruz. Bu dizinleri daha önceki kurulum aşamalarımızda oluşturmuş gerekli hakları vermiştik.

DB12c_Install_33

52. Veritabanı gruplarını seçiyoruz. Özel bir yetki yapılandırmamız yoksa aşağıda görüldüğü gibi “dba” grupları atayarak “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_34

53. Kurulum sihirbazı Veritabanı kurulumumuz için sistemimizin uygunluğunu kurulum öncesi denetleyecektir. Eğer bir sorun varsa bizi uyaracak ve bu sorun giderildikten sonra kuruluma devam etmemizi tavsiye edecektir. Bizim sistemimizde herhangi bir eksik olmadığı için otomatik olarak diğer adıma geçecektir.

DB12c_Install_35

54. Kurulum özet ekranı çıktıktan sonra “Install” düğmesine tıklayarak kurulumu başlatıyoruz.

DB12c_Install_36

55. Kurulum sihirbazı kurulum aşamalarını bize adım adım gösterecektir. Bu işlemler tamamlanana kadar bekliyoruz.

DB12c_Install_37

56. Kurulumun sonuna doğru daha önce olduğu gibi bizden bir scriptin “root” kullanıcısı ile çalıştırılmasını isteyecektir. “root” kullanıcısı ile açılmış bir terminal ekranında aşağıdaki gibi komutları çalıştırıyoruz. Gerekli scripti çalıştırdıktan sonra “OK” düğmesine tıklayarak devam ediyoruz.

DB12c_Install_38

# /u01/app/oracle/product/12.1.0.1.0/db/root.sh
Performing root user operation for Oracle 12c 

The following environment variables are set as:
    ORACLE_OWNER= oracle
    ORACLE_HOME=  /u01/app/oracle/product/12.1.0.1.0/db

Enter the full pathname of the local bin directory: [/usr/local/bin]: 
The contents of "dbhome" have not changed. No need to overwrite.
The contents of "oraenv" have not changed. No need to overwrite.
The contents of "coraenv" have not changed. No need to overwrite.

Entries will be added to the /etc/oratab file as needed by
Database Configuration Assistant when a database is created
Finished running generic part of root script.
Now product-specific root actions will be performed.

57. Kurulumumuz başarılı bir şekilde tamamlandı “Close” düğmesine tıklayarak kurulumu sonlandırıyoruz.

DB12c_Install_39

58. Oracle kullanıcısı ile açılmış bir terminal penceresinde aşağıdaki Database Configuration Assistant yazılımını çalıştırıyoruz. Bu işlemden önce patchset update sonrası sunucumuzu yeniden başlatmalıyız. Yeniden başlatma sonrası sunucu üzerinden kurulum yapmıyorsak ekranımızı yeniden export etmeliyiz.

Örnek;
$ DISPLAY=192.168.2.83:0.0; export DISPLAY

Test için

$ xclock
$ . .db
$ dbca

59. Yeni veritabanı oluşturacağımız için “Create Database” seçeneğini seçerek “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_40

60. Veritabanımızı tamamen özelleştirilmiş olarak kuracağımız için “Advanced Mode” seçeneği seçiliyken “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_41

61. Veritabanımızı özelleştirilmiş olarak kuracağımız için “Custom Database” seçeneği seçiliyken “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_42

62. Veritabanımızın “Global Database Name” ve “SID” isimlerini yazıyoruz. Ardından “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_43

63. Veritabanımızın web arayüzünden yönetimi için gerekli olan “Enterprise Manager” konsolunu kuracaksak “Configure Enterprise Manager (EM) Database Express” seçeneğini işaretliyoruz. Oracle 12c ile gelen yeni özellik sayesinde ortamımızda bir Oracle EM 12c Cloud gibi yönetim aracımız varsa bunuda kurulum aşamasında yapılandırabiliyoruz.

DB12c_Install_44

64. Veritananımızda oluşan kullanıcılara parola atayacağız eğer bütün kullanıcılarda aynı parolayı kullanacaksak “Use the Same Administrative Password for All Accounts” seçeneğini seçip sys, system vb. kullanıcılar için tek bir parola yazıyoruz ve ardından “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_45

65. Kurulum sihirbazı sistemimizde bulunan listener servislerini getiriyor ve hangi listener servisine kayıt edeceğimizi soruyor. Veritabanı yaratma işlemine başlamadan önce yarattığımız listener servisini (up) seçiyoruz ve “Next” düğmesine tıklıyoruz. Grid kurulumu yaptığımız için bu “Listener” servisini kullanıyoruz.

DB12c_Install_46

66. Veritabanı veri dosyalarının (datafile) nasıl tutulacağı ile ilgili ayarları bu aşamada yapıyoruz. Bizler Grid kurulumu ile ASM hazırlığı yaptığımız için ilgili menüden “Automatic Storage Management (ASM)” seçeneğini seçiyoruz. Veri dosyalarımızın oracle tarafından yönetilmesini istediğimiz için “Use Oracle-Managed Files” seçeneğini seçip “Browse” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_47

67. Veritabanımıza kurulacak opsiyonları seçiyoruz. Burada kullanacağımız ya da daha sonra kullanmayı düşündüğümüz opsiyonları seçiyoruz. Burada dikkat edilmesi gerekenler bir opsiyon diğer bir opsiyon ile bağımlı olabilir. Buradaki seçimi tamamlandıktan sonra diğer sekme olan “Sample Schemas”a geçiyoruz.

DB12c_Install_48

68. Buradaki sekmeden örnek veritabanı şemalarını kuracaksak “Sample Schema” seçeneğini işaretlemeliyiz. Ayrıca veritabanı yaratma sırasında çalıştırmasını istediğimiz bir scriptimiz varsa bunu seçiyoruz. Gerekli seçimleri yaptıktan sonra “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_49

69. Bu aşamada artık veritabanımızın kullanacağı bellek boyutunu ve bu seçeneğin nasıl yönetileceği ile ilgili seçimleri yazıyoruz. Kısaca bahsetmek gerekirse atayacağımız bellek boyutu sistemin toplan bellek boyutunun 3/2’sini geçmeyecek şekilde ayarlanmalıdır. Birde çok yüksek bellekli makinelerde data boyutu ihtiyaç olan bellek boyutu vb. tespitleri yaparak atama yapmalıyız. Birde SGA ve PGA boyutunun oracle tarafından yönetilmesi için “Use Automatic Memory Management” seçeneğini seçiyoruz. Bu seçenek ile atanacak bellek miktarlarını oracle kendi mekanızması içerisinde ayarlıyor. Bu ayarlarımızı yaptıktan sonra “Sizing” sekmesine geçiyoruz.

DB12c_Install_50

70.  Veritabanı “Block Size” boyutunu ayarlıyoruz. Bu özellik çok önemlidir. Çünkü veritabanı kurulum aşamasında atandığında bir daha değiştirilememektedir. Sonrasında ancak diğer “Block Size”larda tablespace’ler yaratılabilir. Bunlar içinde Shared Pool’da yaratılan “Block Size” lar için ayarlamalar yapılması gerekmektedir. Yani veritabanı “Block Size” ayarımız 8K ise istersek 16K tablespace yaratabiliriz. Bu ihtiyacı belirlerken veri boyutumuzu okuma ihtiyacımızı vb. durumları iyi analiz etmemiz gerekmektedir. Eğer bir veriambarı ortamı söz konusu ise 16K ve daha yüksek miktarlar tercih edilebilir. Genelde kurulumlarda varsayılan olarak 8K Block Size tercih edilmektedir. Diğer bir seçenek olan “Proceses” ayarını yapıyoruz. Burada veritabanımıza oturum açacak “Session” sayısına göre ayarlamalar yapıyoruz. Bu seçenek daha sonrada arttırılıp azaltılabilir.

DB12c_Install_51

71. Veritabanı karakter ayarını yapıyoruz. Türkçe için genelde “W8ISO8859P9” karakter seti seçilmelidir.  Bu sekmedeki ayarları yaptıktan sonra bağlantı türünü belirlemek için “Connection Mode” sekmesine geçiyoruz.

DB12c_Install_52

72. Bağlandı türünü seçeceğiz eğer veritabanımızda her bir session dedicated olarak bağlantı kuracaksa “Dedicated Server Mode” seçeneğini seçiyoruz. Burada varsayılan seçenek budur. Bu ayarı yaptıktan sonra eğer veritabanı parametrelerinden kurulum aşamasında ayarlamak istediklerimiz varsa “All Initialization Parameters” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_53

73. Kurulum aşamasında ayarlamak istediğimiz veritabanı parametrelerini aşağıdaki ekrandandan ayarlıyoruz ve sonrasında “Close” düğmesine basıyoruz. Bu adımdaki ayarlarımız bitti şimdi kuruluma devam etmek için “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_54

74. Bu kurulum seçeneklerimizi daha sonra veritabanı yaratma işlemlerinde kullanmak üzere kaydedebiliriz. Ben bu seçeneklerimize “orcl” adını verip kaydediyorum. Eğer Depolama seçeneklerimizde bir ayarlama yapacaksak “Customize Storage Locations” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_55

75. Kurulumun bu aşamasında ağaç menüden Tablespace boyutlarımızı Redo Log boyutları ve sayısı gibi seçenekleri ayarlıyoruz. Önereceğim Redo Log dosyalarının sayısı ve boyutları kurulumdan sonra ayarlanması zor ya da zahmetli gelebilir bu aşamada Redo Log dosya sayımızı ve alan boyutlarımızı belirleyebiliriz. Bu boyut yazılan veri miktarı vb. durumlara göre belirlenmelidir. Oracle varsayılan olarak 50 MB atamaktadır. biz ihtiyacımıza göre bu miktarı 256, 512, 1024 MB gibi miktarlarda ayarlayabiliriz. Gerekli ayarları yaptıktan sonra “Next” düğmesine tıklayarak kuruluma devam ediyoruz.

DB12c_Install_56

76. Yapmış olduğumuz tercihlerle ilgili özet bilgi ekranı çıkıyor burada gerekli incelememiz bittikten sonra “Finish” düğmesine tıklayarak veritabanı oluşturma işlemimizi başlatıyoruz.

DB12c_Install_57

77. Oluşturmuş olduğumuz “orcl” örnek dosyasının kaydedildiği ile ilgili uyarı veriyor. Bu ekranda “OK” düğmesine tıklayarak kuruluma devam ediyoruz.

DB12c_Install_58

78. Veritabanı oluşturma işleminin aşamalarını aşağıdaki bilgi ekranından takip ediyoruz. Bu işlem seçmiş olduğumuz seçenekler ve sunucumuzun özelliklerine göre biraz zaman alabilir.

DB12c_Install_59

79. Kurulum tamamlandığında özet bilgi ekranı karşımıza çıkacaktır. Burada istersek veritabanında yaratılan kullanıcıların parolalarınıda belirleme imkanımız var bunun için “Password Management” düğmesine tıklayarak gerekli ayarları yapabiliyoruz. İşlemimiz bittikten sonra “Exit” düğmesine tıklayarak veritabanı oluşturma işlemini bitiriyoruz.

DB12c_Install_60

80.  Kurulum işlemimiz başarıyla tamamlandı. Kurulum ekranımızı kapatmak için “Close” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_61

81. Veritabanı kurulum ve oluşturma işlemlerimiz tamamlandı artık bir veritabanımız var şimdi kurulum sonrası bir kaç ayarı yapalım. Öncelikle sistemimiz açıldığında grid ve veritabanımızında açılması için gerekli düzenlemeyi yapalım.

# vim /etc/oratab

-- Dosyasındaki aşağıdaki satırların sonundaki "N" seçeneğini
"Y" seçeneği ile değiştiriyoruz.

+ASM:/u01/app/oracle/12.1.0.1.0/grid:Y:         # line added by Agent
orcl:/u01/app/oracle/product/12.1.0.1.0/db:Y:   # line added by Agent

-- İşlemimiz bittiğinde artık sistem açılışında asm ve veritabanımız
otomatik olarak açılacaktır.

82. Veritbanımız kurulu ve hazır durumdadır. Eğer istersek web arayüzlü yönetim konsolu olan “Enterprise Manager” ı başlatıp veritabanı ayar ve monitör işlemlerimizi yapabiliriz. Otomatik Veritabanı ve Enterprise Manager başlatma ve kapatma işlemleri için “Linux İşletim Sistemlerinde Otomatik Veritabanı Başlatma ve Durdurma” makalemizi inceleyebilirsiniz.


https://koraykey-db2.localdomain:5500/em 

adresinden Enterprise Manager konsolumuza erişebiliriz.

$ sqlplus / as sysdba

SQL*Plus: Release 12.1.0.1.0 Production on Thu Jun 27 21:40:29 2013

Copyright (c) 1982, 2013, Oracle.  All rights reserved.

Connected to:
Oracle Database 12c Enterprise Edition Release 12.1.0.1.0 - 64bit Production
With the Partitioning, Automatic Storage Management, OLAP, Advanced Analytics
and Real Application Testing options

SQL> select status from v$instance;

STATUS
------------
OPEN

Artık veritabanımıza oturum açabilir istediğimiz işlemleri yapabiliriz.

DB12c_Install_62

DB12c_Install_63

Bu makalemizde Oracle Enterprise Linux 64 bit İşletim Sisteminde Standalone (Single Instance) Oracle 12c Veritabanı kurulumunu inceledik.

Bir sonraki makalemizde görüşmek dileğiyle…

Bu yazı Oracle kategorisine gönderilmiş ve , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.