Oracle Enterprise Linux İşletim Sisteminde Standalone (Single Instance) Oracle 12c R1 Veritabanı Kurulumu

Oracle12cBu makalemizde Oracle Veritabanı Kurulumunu Grid Infrastructure olmadan inceleyeceğiz. Veritabanımızı dosya sistemine (File System) ASM olmadan kuracağız. Kurulum Oracle Enterprise Linux 6.x işletim sisteminde Oracle Database Enterprise Edition 12.1.0.1.0 kullanılarak yapılmıştır. Aşağıdaki kurulum parametrelerinin doğruluğu ya da güncelliği “Oracle Tahiti” sitesinden kontrol edilmelidir. Bu makale hazırlandıktan sonra kurulum parametrelerinde bir güncelleme yada değişiklik olmuş olabilir.

1. İşletim sistemimizi “Oracle Enterprise Linux İşletim Sistemi Kurulumu” makalemizde anlatıldığı gibi kuruyoruz.

2. Sunucumuzda Yerel isim çözümleme dosyasına sunucumuzun adresini ve ismini giriyoruz.

127.0.0.1               localhost.localdomain           localhost
192.168.2.121           koraykey-db.localdomain         koraykey-db

3. Bununla beraber kurulumda eğer NTP servisi kullanacaksak onuda ayarlamamızda fayda olacaktır. Kurulum aşamasında onunla ilgili ayarlar yapılmadığında hata verebiliyor.

# vim /etc/sysconfig/ntpd

-- Dosyasında bulunan parametre aşağıdaki gibi düzenlenmelidir.

OPTIONS="-x -u ntp:ntp -p /var/run/ntpd.pid"

-- Ardından da servis yeniden başlatılmalıdır. Bu ayar cluster ortamlarında
zaman senkronizasyonu bozulduğunda zamanı geri ya da ileri almak yerine
bekletecektir. Bu şekilde senkronizasyonun bozulmasını engelleyecektir.

# service ntpd restart

4. Otomatik paketlerin ve ayarların kurulumu için aşağıdaki komutu “root” kullanıcı ile çalıştırıyoruz. Bu paket Oracle veritabanı için gerekli olan kernel parametreleri, limit parametreleri, kullanıcı ve gruplar gerekli paketler vb. gereksinimlerin tamamını kuracaktır. Eğer parametreleri elle ayarlayacaksak bu adımı geçmeliyiz. Tabi Oracle Enterprise Linux 6.3 ve 6.4 işletim sistemlerinde bu paket kurulu gelmiştir. Kurulum öncesi aşağıdaki parametrelerle üzerinden geçebiliriz. Oracle kurulumuna başlamadan önce sunucumuz internete çıkıyorsa öncelikle işletim sistemi güncellememizi yapabiliriz. Eğer internete çıkmıyorsa veya herhangi bir güncelleme yapmayacaksak bu adımı atlayabiliriz. Bu işlem zorunlu bir Oracle gereksinimi değildir.  Ağ ortamımızda bir “proxy” sunucu aracılığı ile internete çıkılıyorsa “Linux İşletim Sistemlerinde Yum Repository için Proxy Yapılandırması” ve “Oracle Enterprise Linux İşletim Sistemlerinde Public Yum Repository Yapılandırması” yazılarımızı inceleyebilirsiniz.

-- İşletim sistemimizi güncellemek için aşağıdaki komutu çalıştırabiliriz.

# yum -y update

-- Oracle 12c versiyonumuz için öngereksinim paketimizi kuruyoruz.

# yum -y install oracle-rdbms-server-12cR1-preinstall

5. Ayarlarımızı elle kendimiz yapmak için aşağıdaki adımları izlememiz gerekiyor.

  • Kernel Parametre dosyasında gerekli düzenlemeyi yapıyoruz.
# vim /etc/sysctl.conf

-- Dosyasına aşağıdaki parametreleri giriyoruz.

# Oracle Database Kernel Parameters
fs.file-max = 6815744
kernel.sem = 250 32000 100 128
kernel.shmmni = 4096
kernel.shmall = 1073741824
kernel.shmmax = 4398046511104
net.core.rmem_default = 262144
net.core.rmem_max = 4194304
net.core.wmem_default = 262144
net.core.wmem_max = 1048576
fs.aio-max-nr = 1048576
net.ipv4.ip_local_port_range = 9000 65500

-- Bu parametreleri girdikten sonra değişikliklerin uygulanabilmesi için aşağıdaki
komutu çalıştırıyoruz.

# /sbin/sysctl -p
  • Limitlerin belirlendiği dosyada gerekli düzenlemeyi yapıyoruz.
# vim /etc/security/limits.conf

-- Dosyasına aşağıdaki parametreleri giriyoruz.

# Oracle Database Limit Parameters
oracle   soft   nofile    1024
oracle   hard   nofile    65536
oracle   soft   nproc    2047
oracle   hard   nproc    16384
oracle   soft   stack    10240
oracle   hard   stack    32768
  • Veritabanı kurulumu için gereken paket grupları ve paketleri kuruyoruz. Sistemimizde mevcut olan paketler varsa kurma isteğimizde “Nothing to do” uyarısı alacağız. Bu uyarıyı alıyorsak paket zaten sistemimizde kurulu demektedir. Bir çok paketin mevcut olduğunu söyleyecek ve olmayan bir kaç paketi sisteme kuracaktır.
-- Sunucumuz İnternete çıkıyorsa paketleri direk "yum install"
komutu ile kurabiliriz.

yum -y install binutils
yum -y install compat-libcap1
yum -y install compat-libstdc++-33
yum -y install compat-libstdc++-33.i686
yum -y install gcc
yum -y install gcc-c++
yum -y install glibc
yum -y install glibc.i686
yum -y install glibc-devel
yum -y install glibc-devel.i686
yum -y install ksh
yum -y install libgcc
yum -y install libgcc.i686
yum -y install libstdc++
yum -y install libstdc++.i686
yum -y install libstdc++-devel
yum -y install libstdc++-devel.i686
yum -y install libaio
yum -y install libaio.i686
yum -y install libaio-devel
yum -y install libaio-devel.i686
yum -y install libXext
yum -y install libXext.i686
yum -y install libXtst
yum -y install libXtst.i686
yum -y install libX11
yum -y install libX11.i686
yum -y install libXau
yum -y install libXau.i686
yum -y install libxcb
yum -y install libxcb.i686
yum -y install libXi
yum -y install libXi.i686
yum -y install make
yum -y install sysstat
yum -y install unixODBC
yum -y install unixODBC-devel

-- Sunucumuz internete çıkmıyorsa paketlerin kurulması için
sunucumuzdaki Kurulum DVD'sini takarak paketleri kuruyoruz.

-- Oracle Linux 6 DVD

# cd /media/cdrom/Server/Packages

rpm -Uvh binutils
rpm -Uvh compat-libcap1
rpm -Uvh compat-libstdc++-33
rpm -Uvh compat-libstdc++-33.i686
rpm -Uvh gcc
rpm -Uvh gcc-c++
rpm -Uvh glibc
rpm -Uvh glibc.i686
rpm -Uvh glibc-devel
rpm -Uvh glibc-devel.i686
rpm -Uvh ksh
rpm -Uvh libgcc
rpm -Uvh libgcc.i686
rpm -Uvh libstdc++
rpm -Uvh libstdc++.i686
rpm -Uvh libstdc++-devel
rpm -Uvh libstdc++-devel.i686
rpm -Uvh libaio
rpm -Uvh libaio.i686
rpm -Uvh libaio-devel
rpm -Uvh libaio-devel.i686
rpm -Uvh libXext
rpm -Uvh libXext.i686
rpm -Uvh libXtst
rpm -Uvh libXtst.i686
rpm -Uvh libX11
rpm -Uvh libX11.i686
rpm -Uvh libXau
rpm -Uvh libXau.i686
rpm -Uvh libxcb
rpm -Uvh libxcb.i686
rpm -Uvh libXi
rpm -Uvh libXi.i686
rpm -Uvh make
rpm -Uvh sysstat
rpm -Uvh unixODBC
rpm -Uvh unixODBC-devel

# cd /
# eject
  • Oracle için kullanıcıları ve kullanıcı gruplarını yaratıyoruz.
# groupadd -g 501 oinstall
# groupadd -g 502 dba
# groupadd -g 503 oper

# useradd -u 502 -g oinstall -G dba,oper oracle
# passwd oracle

-- Burada database, asm vb. için ayrı ayrı kullanıcılar yarattık eğer her iş için
kullanıcı ve grupları ayırmayacaksak sadece "oinstall" ve "dba" grubu yaratarakta
devam edebiliriz. Bu bizim sistem politikamıza göre değişebilir.

Oracle ön gereksinim paketi kullanmadan elle kurulum yapmak için gerekli işlemlerin neler olduğunu ve yapmamız gereken ayarları inceledik. Şimdi sistemimizde diğer ayarların yapılmasına geçelim. Oracle Enterprise Linux 6.4 kurulumunda Oracle ön gereksinim paketi otomatik olarak kurulu geliyor bu paketle birlikte gerekli olan parametre ayarları, kullanıcı grupları ve kullanıcılar otomatik olarak ayarlanmış ve yaratılmış olarak geliyor.

6. Oracle Kullanıcısı için parola belirliyoruz.

# passwd oracle
Changing password for user oracle.
New password: 
Retype new password: 
passwd: all authentication tokens updated successfully.

7. Yine kurulum aşamasında veya yüksek miktarda “memory_target” parametresi atandığında “ORA-00845 : MEMORY_TARGET” hatası almaktayız bu sorunu engellemek için aşağıdaki “shmfs” parametresi ayarlanmalıdır. Bu dosyada yapılan değişiklikler bir sonraki yeniden başlatma sırasında geçerli olacaktır. Hemen devreye almak için aşağıdaki “mount” komutu çalıştırılmalıdır.

# vim /etc/fstab

-- Dosyasında tmpfs satırının altına aşağıdaki gibi bir satır eklenmelidir.
Burada belirtilen "size=16g" boyutu en az atayacağımız "memory_target" parametresi
kadar olmalıdır.

-- Örneğin "memory_target" parametremiz 16 GB olacaksa burada atayacağımız değer
aşağıdaki gibi olmalıdır. Fazla atanması sorun değildir.
Önemli olan "memory_target" değerinden düşük olmamasıdır.

shmfs             	/dev/shm                tmpfs   size=16g         0

-- Değişikliği hemen devreye almak için

# mount /dev/shm/

komutunu çalıştırıyoruz.

8. Eğer işletim sistemi kurulum bitiminde “Secure Linux” ve “Firewall” özelliğini kapatmamışsak bunları kapatıyoruz.

# vim /etc/selinux/config

dosyasında bulunan

SELINUX=disabled

-- Parametresini yukarıdaki gibi kapalı duruma getiriyoruz.

-- Firewall Servisini kapatmak için aşağıdaki komutları çalıştırıyoruz.

# service iptables stop
# chkconfig iptables off

9. Oracle kurulumlarını yapabilmek, kurulum ve patch dosyalarımızı koyabilmek için gerekli olan dizinleri yaratıp hakları atıyoruz.

# mkdir -p /u01/app/oracle/product/12.1.0.1.0/db
# mkdir -p /u01/orainstall
# chown -R oracle:oinstall /u01
# chmod -R 775 /u01/

-- Oracle 11.2.0.2.0 versiyonundan sonra ayrı bir dizine kurulum yapılarak 
upgrade etme imkanı getirdi. Yani mevcut oracle dizinleri haricinde bir dizine
kurulum yapılarak mevcut dizinleri bozmadan yükseltme imkanımız oluyor bu yüzden
dizinler oluşturulurken "/u01/app/oracle/product/12.1.0.1.0/db" gibi versiyon
isimlerinide koydum yeni bir versiyon çıktığında yükseltme işlemi yapılırken
"/u01/app/oracle/product/12.1.0.2.0/db" gibi dizin yaratarak mevcut dizinlere
dokunmadan upgrade işlemini yapabiliriz.

10. Oracle Veritabanı için değişkenlerimizi “.bash_profile” dosyamıza yazıyoruz.

-- Oracle kullanıcısına geçiş yapıyoruz.

# su - oracle

$ vim /home/oracle/.bash_profile

-- Dosyasına aşağıdaki değişkenleri giriyoruz.

# Oracle bash_profile Environment Settings

TMP=/tmp; export TMP
TMPDIR=$TMP; export TMPDIR

ORACLE_HOSTNAME=koraykey-db.localdomain; export ORACLE_HOSTNAME
ORACLE_UNQNAME=orcl; export ORACLE_UNQNAME
ORACLE_BASE=/u01/app/oracle; export ORACLE_BASE
DB_HOME=$ORACLE_BASE/product/12.1.0.1.0/db; export DB_HOME
ORACLE_HOME=$DB_HOME; export ORACLE_HOME
ORACLE_SID=orcl; export ORACLE_SID
ORACLE_HOME_LISTNER=$ORACLE_HOME export ORACLE_HOME_LISTNER
ORACLE_TERM=xterm; export ORACLE_TERM
BASE_PATH=/usr/sbin:$PATH; export BASE_PATH
PATH=$ORACLE_HOME/bin:$PATH:$ORACLE_HOME/OPatch:$BASE_PATH; export PATH
LD_LIBRARY_PATH=$ORACLE_HOME/lib:/lib:/usr/lib; export LD_LIBRARY_PATH
CLASSPATH=$ORACLE_HOME/JRE:$ORACLE_HOME/jlib:$ORACLE_HOME/rdbms/jlib; export CLASSPATH

if [ $USER = "oracle" ]; then
  if [ $SHELL = "/bin/ksh" ]; then
    ulimit -p 16384
    ulimit -n 65536
  else
    ulimit -u 16384 -n 65536
  fi
fi

11. Kuruluma geçebilmemiz için ftp yada başka bir yöntem ile kurulum dosyalarımızı oluşturduğumuz “/u01/orainstall/” dizini altına atıyoruz. Eğer sunucumuzda ftp server özelliği aktif edilmemişse “Linux İşletim Sistemlerinde HTTP ve FTP Server Yapılandırması” makalemizden faydalanarak gerekli ayarları yapabiliriz.

12. Oracle kullanıcısı ile kopyalama işlemimiz bittiğinde kurulum dosyalarımızı kontrol ediyoruz.

$ cd /u01/orainstall/
$ ls
V38500-01_1of2.zip
V38500-01_2of2.zip

-- Dosyalar üzerinde gerekli hakları veriyoruz.

$ cd /u01/orainstall/
$ chown -R oracle:oinstall *
$ chmod 777 *

13. Oracle Database kurulumu için 2 .zip dosyasına ihtiyacımız var. Bu kurulum dosyalarımızı Oracle sitesinden indirebiliriz. Eğer ileride son versiyon kurulumu yapabilmek istiyorsak (12.1.0.2.0 gibi) MOS dediğimiz Oracle Support üyeliğimizin olması gerekmektedir. Eğer buna sahip değilsek o zaman OTN hesabımız ile çıkmış olan ilk versiyonu (12.1.0.1.0 gibi) indirebiliriz. Şimdi bu sıkıştırılmış dosyalarımızı oracle kullanıcısı ile sırasıyla açıyoruz.

$ unzip V38500-01_1of2.zip
$ unzip V38500-01_2of2.zip

14. Ayıklama işlemi tamamlandığında yer kaplamaması için istersek .zip dosyalarını temizleyebiliriz. Ayıklama işleminden sonra kuruluma geçmeden önce sunucumuzu yeniden başlatmamız kurulum sırasında sorun çıkarmaması açısından iyi olacaktır.

$ rm V38500*

15. Kurulum sunucu üzerinde değilde uzaktan kendi bilgisayarımızda yapılacaksa ekranı export edebiliriz. Bunun için “Xmanager” vb. emülatör yazılımları kullanılabilir. Bu yazılımı bilgisayarımıza kurduğumuzda “Xmanager – Passive” programını çalıştırmalıyız. Görev çubuğunda yazılım çalışacak ve export ettiğimiz ekranı kendi bilgisayarımızdan yönetebileceğiz. Bununla beraber “VNC Server” aracılığı ile de sunucuya bağlanabilir ve kurulumu direk sunucu üzerinden yapabiliriz. Bunun için “Linux İşletim Sistemlerinde VNC Server Yapılandırması” makalemizden yararlanabilirsiniz. Önerilen kurulumu VNC Server veya sunucu üzerinden yapmanız çünkü kurulum aşamasında network vb. kesintide kurulumunuz yarım kalabilir.

-- Öncelikle Xmanager vb. Emülatör programını bilgisayarımızda 
çalıştırmalıyız.Ardından aşağıdaki komut ile görüntüyü export
etmeliyiz.

$ DISPLAY=<machine-name>:0.0; export DISPLAY

Örnek;

$ DISPLAY=192.168.2.83:0.0; export DISPLAY

Test için;

$ xclock

-- Yazdığımızda ekranımızda bir saat yazılımının çalıştığını görmeliyiz. Eğer
açılmıyorsa ayarlarda bir sorun var demektir. Firewall vb. ayarlarımızı kontrol
etmeliyiz.

16. Bu işlemlerin tamamı bittiğinde kuruluma geçebiliriz. Öncelikle “Oracle Database” yazılımının kurulumuna başlıyoruz.

-- Oracle kullanıcısı ile sistemimize bağlıyken

$ cd /u01/orainstall/database

kurulum dizininde bulunan

$ ./runInstaller

uygulamasını çalıştırıyoruz.

DB12c_Install_ol_1

17. Bizden Oracle Support (MOS) hesabımızın e-posta adresimizi ve parolamızı istiyor. Bu adımda kutucuktaki işareti kaldırıyoruz ve “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_ol_2

18. Kullanıcı adı ve Parola girmediğimiz için bizi uyarıyor “Yes” düğmesine tıklayarak kuruluma devam ediyoruz.

DB12c_Install_ol_3

19. My Oracle Support (MOS) aracılığı ile otomatik olarak güncelleme indirme ayarını yapmamızı istiyor bu adımda “Skip software updates” seçeneğini seçerek “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_ol_4

20. Kurulum seçeneklerinde “Install database software only” seçeneğini seçerek devam ediyoruz. “Create and configure a database” seçeneği ile ilerlersek kurulum aşamasında veritabanıda oluşturabiliyoruz. Ancak biz veritabanımızı “Custom” olarak oluşturacağımız ve veritabanı kurulumu yapmadan önce çıkmış olan son patchset update paketini uygulayacağımızdan yalnızca veritabanı yazılımını kuracağız. Sonrasında ise elle veritabanımızı kendimiz oluşturacağız.

DB12c_Install_ol_5

21. Bu ekranda bir cluster ortamı kurmayacağımız için “Single Instance database installation” seçeneğini seçerek “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_ol_6

22. Veritabanımızın kurulumunda varsayılan olarak “English” seçeneğini seçili bırakıyoruz ve “Next” düğmesine tıklayarak devam ediyoruz.

DB12c_Install_ol_7

23. Lisans seçeneğimize göre kurulum yapacağımız opsiyonu seçiyoruz. Bu kurulumda “Enterprise Edition” seçeneğini seçiyoruz ve “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_ol_8

24. Oracle Veritabanı yazılımını kuracağımız dizinleri aşağıdaki gibi yazıp ardından “Next” düğmesini tıklıyoruz. Bu dizinleri daha önceki kurulum aşamalarımızda oluşturmuş gerekli hakları vermiştik.

DB12c_Install_ol_9

25. Veritabanı için “Oracle Inventory” ayarımızı aşağıdaki gibi yapılandırıyoruz.

DB12c_Install_ol_10

26. Veritabanı gruplarını seçiyoruz. Özel bir yetki yapılandırmamız yoksa aşağıda görüldüğü gibi “dba” grupları atayarak “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_ol_11

27. Kurulum sihirbazı Veritabanı kurulumumuz için sistemimizin uygunluğunu kurulum öncesi denetleyecektir. Eğer bir sorun varsa bizi uyaracak ve bu sorun giderildikten sonra kuruluma devam etmemizi tavsiye edecektir. Bizim sistemimizde herhangi bir eksik olmadığı için otomatik olarak diğer adıma geçecektir.

DB12c_Install_ol_12

28. Kurulum özet ekranı çıktıktan sonra “Install” düğmesine tıklayarak kurulumu başlatıyoruz.

DB12c_Install_ol_13

29. Kurulum sihirbazı kurulum aşamalarını bize adım adım gösterecektir. Bu işlemler tamamlanana kadar bekliyoruz.

DB12c_Install_ol_14

30. Kurulumun sonuna doğru daha önce olduğu gibi bizden bir scriptin “root” kullanıcısı ile çalıştırılmasını isteyecektir. “root” kullanıcısı ile açılmış bir terminal ekranında aşağıdaki gibi komutları çalıştırıyoruz. Gerekli script’leri çalıştırdıktan sonra “OK” düğmesine tıklayarak devam ediyoruz.

DB12c_Install_ol_15

# /u01/app/oraInventory/orainstRoot.sh

Changing permissions of /u01/app/oraInventory.
Adding read,write permissions for group.
Removing read,write,execute permissions for world.

Changing groupname of /u01/app/oraInventory to oinstall.
The execution of the script is complete.

# /u01/app/oracle/product/12.1.0.1.0/db/root.sh

Performing root user operation for Oracle 12c 

The following environment variables are set as:
    ORACLE_OWNER= oracle
    ORACLE_HOME=  /u01/app/oracle/product/12.1.0.1.0/db

Enter the full pathname of the local bin directory: [/usr/local/bin]: 
   Copying dbhome to /usr/local/bin ...
   Copying oraenv to /usr/local/bin ...
   Copying coraenv to /usr/local/bin ...

31. Kurulumumuz başarılı bir şekilde tamamlandı “Close” düğmesine tıklayarak kurulumu sonlandırıyoruz.

DB12c_Install_ol_16

32. Veritabanı yaratma işlemine başlamadan önce “Listener” servisimizi oluşturmamız gerekiyor. Eğer bu işlemi yapmazsak veritabanı yaratma işlemimiz gerçekleşmeyecektir. Bu işlemi yapabilmek için “oracle” kullanıcısı ile açılmış bir terminal penceresinde ”Oracle Net Configuration Assistant” yazılımını çalıştırıyoruz.

$ cd
$ netca

33. Hoş geldin ekranında “Listener configuration” seçeneği işaretliyken “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_ol_17

34. Yeni bir “Listener” servisi oluşturacağımız için “Add” seçeneği işaretliyken “Next” düğmesini tıklıyoruz.

DB12c_Install_ol_18

35. Bizden “Listener” servisi için bir isim istiyor bu ayarı varsayılan olarak “LISTENER” olarak bırakabiliriz. Sonrasında “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_ol_19

36. Servisimizin hangi protokolleri kullanacağını seçiyoruz. Eğer özel bir ayarımız yoksa varsayılan olarak “TCP” seçiliyken “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_ol_20

37. Servisimizin hangi port numarasından çalışacağını soruyor eğer özel bir ayarımız yoksa varsayılan olarak  “1521″ portu seçiliyken “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_ol_21

38. Başka bir servis yapılandırmayacaksak “No” seçeneği işaretliyken “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_ol_22

39. Listener yapılandırmamızın tamamlandığını gösteren ekranda “Next” düğmesine tıklayarak devam ediyoruz.

DB12c_Install_ol_23

40. Yeniden döndüğümüz “Hoşgeldin” ekranında “Finish” düğmesini tıklayarak yapılandırmamızı tamamlıyoruz.

DB12c_Install_ol_24

41. Oracle kullanıcısı ile açılmış bir terminal penceresinde aşağıdaki Database Configuration Assistant yazılımını çalıştırıyoruz.

$ dbca

42. Yeni veritabanı oluşturacağımız için “Create Database” seçeneğini seçerek “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_ol_25

43. Veritabanımızı tamamen özelleştirilmiş olarak kuracağımız için “Advanced Mode” seçeneği seçiliyken “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_ol_26

44. Veritabanımızı özelleştirilmiş olarak kuracağımız için “Custom Database” seçeneği seçiliyken “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_ol_27

45. Veritabanımızın “Global Database Name” ve “SID” isimlerini yazıyoruz. Ardından “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_ol_28

46. Veritabanımızın web arayüzünden yönetimi için gerekli olan “Enterprise Manager” konsolunu kuracaksak “Configure Enterprise Manager (EM) Database Express” seçeneğini işaretliyoruz. Oracle 12c ile gelen yeni özellik sayesinde ortamımızda bir Oracle EM 12c Cloud gibi yönetim aracımız varsa bunuda kurulum aşamasında yapılandırabiliyoruz.

DB12c_Install_ol_29

47. Veritananımızda oluşan kullanıcılara parola atayacağız eğer bütün kullanıcılarda aynı parolayı kullanacaksak “Use the Same Administrative Password for All Accounts” seçeneğini seçip sys, system vb. kullanıcılar için tek bir parola yazıyoruz ve ardından “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_ol_30

48. Kurulum sihirbazı sistemimizde bulunan listener servislerini getiriyor ve hangi listener servisine kayıt edeceğimizi soruyor. Veritabanı yaratma işlemine başlamadan önce yarattığımız listener servisini (up) seçiyoruz ve “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_ol_31

49. Veritabanı veri dosyalarının (datafile) nasıl tutulacağı ile ilgili ayarları bu aşamada yapıyoruz. Bizler işletim sistemi dosya sistemine (File System) kurulum yaptığımız için ilgili menüden “File System” seçeneğini seçiyoruz. Veri dosyalarımızın oracle tarafından yönetilmesini istediğimiz için “Use Databse File Locations from Template” seçeneğini seçip FRA dediğimiz “Fast Recovery Area” yapılandırmamızı yapacağız. Bu alan yedekleme ve eğer aktif edilmişse “Archive Log” dosyalarımızın tutulacağı alandır. “Fast Recovery Area Size” olarak ihtiyacımız olan alan miktar atıyoruz. Tabikide atayacağımız alan disk boyutumuzdan büyük olmamalı. Gerekli ayarları yaptıktan sonra “Next” düğmesini tıklayarak devam ediyoruz.

DB12c_Install_ol_32

50. Veritabanımıza kurulacak opsiyonları seçiyoruz. Burada kullanacağımız ya da daha sonra kullanmayı düşündüğümüz opsiyonları seçiyoruz. Burada dikkat edilmesi gerekenler bir opsiyon diğer bir opsiyon ile bağımlı olabilir. Buradaki seçimi tamamlandıktan sonra diğer sekme olan “Sample Schemas”a geçiyoruz.

DB12c_Install_ol_33

51. Buradaki sekmeden örnek veritabanı şemalarını kuracaksak “Sample Schema” seçeneğini işaretlemeliyiz. Ayrıca veritabanı yaratma sırasında çalıştırmasını istediğimiz bir scriptimiz varsa bunu seçiyoruz. Gerekli seçimleri yaptıktan sonra “Next” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_ol_34

52. Bu aşamada artık veritabanımızın kullanacağı bellek boyutunu ve bu seçeneğin nasıl yönetileceği ile ilgili seçimleri yazıyoruz. Kısaca bahsetmek gerekirse atayacağımız bellek boyutu sistemin toplan bellek boyutunun 3/2′sini geçmeyecek şekilde ayarlanmalıdır. Birde çok yüksek bellekli makinelerde data boyutu ihtiyaç olan bellek boyutu vb. tespitleri yaparak atama yapmalıyız. Birde SGA ve PGA boyutunun oracle tarafından yönetilmesi için “Use Automatic Memory Management” seçeneğini seçiyoruz. Bu seçenek ile atanacak bellek miktarlarını oracle kendi mekanizması içerisinde ayarlıyor. Bu ayarlarımızı yaptıktan sonra “Sizing” sekmesine geçiyoruz.

DB12c_Install_ol_35

52. Veritabanı “Block Size” boyutunu ayarlıyoruz. Bu özellik çok önemlidir. Çünkü veritabanı kurulum aşamasında atandığında bir daha değiştirilememektedir. Sonrasında ancak diğer “Block Size”larda tablespace’ler yaratılabilir. Bunlar içinde Shared Pool’da yaratılan “Block Size” lar için ayarlamalar yapılması gerekmektedir. Yani veritabanı “Block Size” ayarımız 8K ise istersek 16K tablespace yaratabiliriz. Bu ihtiyacı belirlerken veri boyutumuzu okuma ihtiyacımızı vb. durumları iyi analiz etmemiz gerekmektedir. Eğer bir veriambarı ortamı söz konusu ise 16K ve daha yüksek miktarlar tercih edilebilir. Genelde kurulumlarda varsayılan olarak 8K Block Size tercih edilmektedir. Diğer bir seçenek olan “Proceses” ayarını yapıyoruz. Burada veritabanımıza oturum açacak “Session” sayısına göre ayarlamalar yapıyoruz. Bu seçenek daha sonrada arttırılıp azaltılabilir.

DB12c_Install_ol_36

53. Veritabanı karakter ayarını yapıyoruz. Türkçe için genelde “W8ISO8859P9″ karakter seti seçilmelidir.  Bu sekmedeki ayarları yaptıktan sonra bağlantı türünü belirlemek için “Connection Mode” sekmesine geçiyoruz.

DB12c_Install_ol_37

54. Bağlantı türünü seçeceğiz eğer veritabanımızda her bir session dedicated olarak bağlantı kuracaksa “Dedicated Server Mode” seçeneğini seçiyoruz. Burada varsayılan seçenek budur. Bu ayarı yaptıktan sonra eğer veritabanı parametrelerinden kurulum aşamasında ayarlamak istediklerimiz varsa “All Initialization Parameters” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_ol_38

55. Bu kurulum seçeneklerimizi daha sonra veritabanı yaratma işlemlerinde kullanmak üzere kaydedebiliriz. Ben bu seçeneklerimize “orcl” adını verip kaydediyorum. Eğer Depolama seçeneklerimizde bir ayarlama yapacaksak “Customize Storage Locations” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_ol_39

56. Önereceğim Redo Log dosyalarının sayısı ve boyutları kurulumdan sonra ayarlanması zor ya da zahmetli gelebilir bu aşamada Redo Log dosya sayımızı ve alan boyutlarımızı belirleyebiliriz. Bu boyut yazılan veri miktarı vb. durumlara göre belirlenmelidir. Oracle varsayılan olarak 50 MB atamaktadır. biz ihtiyacımıza göre bu miktarı 256, 512, 1024 MB gibi miktarlarda ayarlayabiliriz. Gerekli ayarları yaptıktan sonra “Next” düğmesine tıklayarak kuruluma devam ediyoruz.

DB12c_Install_ol_40

57. Yapmış olduğumuz tercihlerle ilgili özet bilgi ekranı çıkıyor burada gerekli incelememiz bittikten sonra “Finish” düğmesine tıklayarak veritabanı oluşturma işlemimizi başlatıyoruz.

DB12c_Install_ol_41

58. Son olarak bize yapmış olduğumuz tercihlerin bir örnek veritabanı oluşturma dosyası olarak kaydedildiği ile ilgili uyarıyı veriyor. Burada “OK” düğmesine tıklayarak kuruluma başlıyoruz.

DB12c_Install_ol_42

59. Veritabanı oluşturma işleminin aşamalarını aşağıdaki bilgi ekranından takip ediyoruz. Bu işlem seçmiş olduğumuz seçenekler ve sunucumuzun özelliklerine göre biraz zaman alabilir.

 DB12c_Install_ol_43

60. Kurulum tamamlandığında özet bilgi ekranı karşımıza çıkacaktır. Burada istersek veritabanında yaratılan kullanıcıların parolalarınıda belirleme imkanımız var bunun için “Password Management” düğmesine tıklayarak gerekli ayarları yapabiliyoruz. İşlemimiz bittikten sonra “Exit” düğmesine tıklayarak veritabanı oluşturma işlemini bitiriyoruz.

DB12c_Install_ol_44

61. Kurulum işlemimiz başarıyla tamamlandı. Kurulum ekranımızı kapatmak için “Close” düğmesine tıklıyoruz.

DB12c_Install_ol_45

62. Veritabanı kurulum ve oluşturma işlemlerimiz tamamlandı artık bir veritabanımız var şimdi kurulum sonrası bir kaç ayarı yapalım. Öncelikle sistemimiz açıldığında veritabanımızında açılması için gerekli düzenlemeyi yapalım.

# vim /etc/oratab

-- Dosyasındaki aşağıdaki satırların sonundaki "N" seçeneğini
"Y" seçeneği ile değiştiriyoruz.

orcl:/u01/app/oracle/product/11.2.0.3/db:Y

-- İşlemimiz bittiğinde artık sistem açılışında veritabanımız
otomatik olarak açılacaktır.

63. Veritabanımız kurulu ve hazır durumdadır. Otomatik veritabanı başlatma ve kapatma işlemleri için “Linux İşletim Sistemlerinde Otomatik Veritabanı Başlatma ve Durdurma” makalemizi inceleyebilirsiniz.

$ sqlplus / as sysdba 

SQL*Plus: Release 12.1.0.1.0 Production on Wed Jun 26 09:46:10 2013

Copyright (c) 1982, 2013, Oracle.  All rights reserved.

Connected to:
Oracle Database 12c Enterprise Edition Release 12.1.0.1.0 - 64bit Production
With the Partitioning, OLAP, Advanced Analytics and Real Application Testing options

SQL> select status from v$instance;

STATUS
------------
OPEN

DB12c_Install_ol_46DB12c_Install_ol_47

Bu makalemizde Oracle Enterprise Linux 64 bit İşletim Sisteminde Standalone (Single Instance) Oracle 12c Veritabanı Kurulumunu inceledik. Ayrıca Oracle 12c veritabanı ile ilgili “Oracle Grid Infrastructure ile Single Instance (Standalone) 12c R1 Veritabanı Kurulumu” ve “Oracle Enterprise Linux İşletim Sisteminde Oracle Real Application Cluster (Rac) 12c R1 Veritabanı Kurulumu” yazımızı inceleyebilirsiniz. Mevcut bir Oracle RAC 11g veritabanını Oracle RAC 12c veritabanına yükseltme (upgrade) için “Oracle Real Application Cluster (RAC) Veritabanını 11g R2′den 12c R1′e Yükseltme İşlemi” yazımızdan yararlanabilirsiniz.

Bir sonraki makalemizde görüşmek dileğiyle…

Bu yazı Oracle kategorisine gönderilmiş ve , , , , , , , , , , , ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.